یکشنبه ۱۶ آذر ۹۹ ۱۴:۰۶ ۸۳۱ بازديد
نویسندگان از ابزارهای ساختاری برای اطمینان از منطقی بودن داستان علمی کوتاه آنها استفاده می کنند. این فقط به معنای دادن داستانی به داستان با "آغاز ، وسط و پایان" نیست ، بلکه به معنای استفاده مداوم از برخی تکنیک های داستان نویسی در طول قطعه است. به عنوان مثال صلاحیت نویسنده در رسیدگی به روایت و گفتگو ، تأثیر زیادی در نحوه واکنش و ارتباط خوانندگان با شخصیت های او خواهد داشت.
گفتگو
یکی از مهمترین ابزارهای ساختاری که در اختیار نویسندگان داستان کوتاه است گفتگو است. گفتگو ، روایت مستقیم گفتار شخصیت ها در علامت های نقل قول ، به نویسنده این امکان را می دهد تا اطلاعات را به صورت مختصر انتقال دهد ، که از اهمیت ویژه ای در فرم داستان کوتاه برخوردار است. از طریق گفتگو ، نویسنده می تواند درمورد نظرات و نگرش شخصیت هایش ، و همچنین دانش واقعی که برای توسعه طرح لازم است ، به خواننده سرنخ بدهد.
روایت سوم شخص
یک انتخاب مهم پیش روی نویسنده این است که چگونه از منظر داستانی داستان خود استفاده کنیم. روش های متعارف شامل روایت سوم شخص است که در آن نویسنده از دیدگاه همه چیز دان (به روشی همه بیننده) روایت می کند. این اجازه می دهد تا روایت از شخصیت به شخصیت دیگر تغییر یابد ، بنابراین نویسنده می تواند به ما بگوید که همه شخصیت هایش چه کار می کنند و فکر می کنند. به عنوان مثال ، پس از این جمله داستانی سوم شخص - "او چشمان خود را پایین انداخت ، و ناگهان روباه را دید" - نویسنده می تواند از نظر "او" ادامه دهد ، یا از نظر روباه تغییر کند ، یا تغییر کند به هر شخصیت دیگری در داستان.
روایت اول شخص
در یک روایت اول شخص ، نویسنده مستقیماً از طریق یک شخصیت واحد روایت می کند (به عنوان مثال "قبل از اینکه این تاریخچه کوتاه را ادامه دهم ، بگذارید یک مشاهده کلی داشته باشم"). این امر آنچه را که نویسنده از نظر روایت افکار و عواطف شخصیت های دیگر قادر به دستیابی به آن است ، محدود می کند. با این حال ، این می تواند یک نقطه قوت باشد ، زیرا یک نویسنده ماهر داستان قادر خواهد بود از این واقعیت استفاده کند که راوی اول شخص او درک ناقصی از اوضاع و احوال در اطراف خود دارد. بعلاوه ، یک دیدگاه روایت اول شخص می تواند به خواننده این امکان را بدهد تا رابطه نزدیک تری با "قهرمان داستان" (شخصیت اصلی) برقرار کند.
داستانی دائمی و بازگشتهای فوری
در یک روایت مداوم ، وقایع به ترتیب زمانی اتفاق می افتند. این امر می تواند هوای واقع گرایانه ای را به یک داستان کوتاه منتقل کند ، زیرا خواننده پیشرفت شخصیت ها را از ساعت به ساعت یا روز به روز دنبال می کند. گزینه دیگر استفاده از فلاش بک هایی است که خواننده را از پیشرفت خطی یک روایت مداوم خارج می کند ، به طور معمول به زمان گذشته و اغلب به یک محیط کاملاً متفاوت بازمی گردد. با این حال ، از فلش بک باید با احتیاط استفاده شود. به خصوص اگر طولانی شوند ، فلاش بک ها با کشیدن فاصله زیاد خواننده با داستان اصلی داستان ، باعث گیج شدن خواننده می شوند. این امر به ویژه در مورد داستان های کوتاه صادق است ، که اغلب مربوط به تنظیم و حل یک سناریوی خاص است.
چگونه یک داستان قاب بنویسیم
یک داستان قاب ، که در ادبیات به عنوان یک روایت قاب نیز از آن یاد می شود ، در اصل یک داستان در درون یک داستان است. این داستان ها شامل یک راوی در یک محیط است که داستان دیگری را روایت می کند که در زمان و مکان دیگری اتفاق می افتد. در برخی موارد ، مانند "Frankenstein" مری شلی ، روایت های قاب شامل یک داستان در یک داستان در یک داستان است. هنگام نوشتن با یک قاب داستانی ، پیچیدگی دستکاری چندین تنظیمات ، بازه های زمانی و شخصیت ها نیاز به برنامه ریزی دقیق و ساختاری آگاهانه دارد.
هدف را تعیین کنید
ساختار داستان قاب حتی در ساده ترین شکل آن پیچیده تر از یک داستان ساده با یک شروع ، وسط و پایان خطی است. اگر دلیل واضحی در پس ساختار روایی قاب وجود نداشته باشد ، این پیچیدگی سردرگمی بی موردی را به داستان اضافه می کند. با این حال ، در بسیاری از داستان ها ، ساختار روایت قاب برای روایت داستان بسیار حیاتی است. هنگام نوشتن یک روایت قاب ، ابتدا باید دلیل ضروری بودن ساختار را تعیین کنید. به عنوان مثال ، در "فرانکشتاین" ، کسی غیر از رابرت والتون راوی ، برای گفتن داستان در دسترس نیست - شخصیت اصلی ، دکتر فرانکشتاین ، درگذشت و هیولا در قطب شمال ناپدید شد. از طرف دیگر ، مارلو در "قلب تاریکی" جوزف کنراد داستان خودش را تعریف می کند. با این حال ، ساختار قاب فاصله روایی را فراهم می کند ، و به مارلو اجازه می دهد تا در ماجراجویی خود تأمل کند.
انتخاب راوی
انتخاب یک نقطه نظر تنها یکی از جنبه هایی است که باید تعیین کرد که کدام شخصیت باید به عنوان راوی عمل کند. همچنین باید در نظر بگیرید که چگونه حضور راوی در داستان کادر بر داستان اصلی تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، در داستان های قاب که راوی داستان خودش را تعریف می کند ، مانند "قلب تاریکی" ، عنصری از تعلیق وجود ندارد زیرا می دانیم که راوی از ماجراجویی خود جان سالم به در برد. او برای گفتن داستان زندگی کرده است. راویان داستان قاب نیز با توجه به قابلیت اطمینان خود به عنوان داستان نویس نیاز به توجه ویژه دارند. به عنوان مثال ، واضح است که دکتر شلنی فرانکشتاین هیولایی را که ایجاد کرده تحقیر می کند ، بنابراین خواننده cباید دکتر فرانکشتاین راوی غیرقابل اعتمادی قلمداد کرد و هنگامی که داستان هیولای خود را به والتون انتقال می دهد به صحت و سقم او شک می کند.
ساختار مستقل
با توجه به پیچیدگی بیان داستان ها در داستان ها ، لازم است ابتدا هر داستان به طور کامل به طور مستقل ساختار داده شود ، قبل از اینکه آنها را در یک داستان قرار دهید. در غیر این صورت ، جزئیات داستان از بین می رود یا مورد غفلت قرار می گیرد و خواننده را گیج می کند. نوشتن هر روایت به عنوان یک داستان مستقل از خود ، همچنین سوراخ های داستان را آشکار می کند و به شما امکان می دهد چگونگی ساخت و قوس هر داستان ، و همچنین ضربات اضافی داستان را نشان دهید. این تمرین همچنین کمک می کند تا مشخص شود کدام شخصیت و چه زمانی باید هر قسمت از داستان را بیان کند.
تعرفه ها را وارد کنید
از آنجا که ساختار قاب فاصله روایی با وقایع داستان اصلی را فراهم می کند ، راوی در موقعیتی است که می تواند درباره داستان مورد استفاده قرار بگیرد و از آن استفاده کند. این تفسیر می تواند در طول داستان مورد مداخله قرار گیرد ، به راوی اجازه می دهد تا داستان را همانطور که می گوید روشن و تفسیر کند ، نه اینکه تمام تأملات و اخلاقیات را برای پایان ذخیره کند. از میانبرهای راوی ممکن است برای پیش بینی وقایع قریب الوقوع و به روزرسانی خواننده در مورد وقایع رخ داده در داستان قاب استفاده شود. به عنوان مثال ، در "Frankenstein" ، راوی ، والتون ، داستان دکتر Frankenstein را از طریق نامه هایی به خواهرش به اشتراک می گذارد ، که در آن قبل از ادامه داستان اصلی ، او را در مورد روند داستان قاب به روز می کند.
https://is.gd/GM2RrK
https://v.gd/nh0o9W
http://lnkiy.in/jehks
shorturl.at/efyVY
https://cutt.ly/bhmv4U1
https://bit.ly/3ghHiRa
گفتگو
یکی از مهمترین ابزارهای ساختاری که در اختیار نویسندگان داستان کوتاه است گفتگو است. گفتگو ، روایت مستقیم گفتار شخصیت ها در علامت های نقل قول ، به نویسنده این امکان را می دهد تا اطلاعات را به صورت مختصر انتقال دهد ، که از اهمیت ویژه ای در فرم داستان کوتاه برخوردار است. از طریق گفتگو ، نویسنده می تواند درمورد نظرات و نگرش شخصیت هایش ، و همچنین دانش واقعی که برای توسعه طرح لازم است ، به خواننده سرنخ بدهد.
روایت سوم شخص
یک انتخاب مهم پیش روی نویسنده این است که چگونه از منظر داستانی داستان خود استفاده کنیم. روش های متعارف شامل روایت سوم شخص است که در آن نویسنده از دیدگاه همه چیز دان (به روشی همه بیننده) روایت می کند. این اجازه می دهد تا روایت از شخصیت به شخصیت دیگر تغییر یابد ، بنابراین نویسنده می تواند به ما بگوید که همه شخصیت هایش چه کار می کنند و فکر می کنند. به عنوان مثال ، پس از این جمله داستانی سوم شخص - "او چشمان خود را پایین انداخت ، و ناگهان روباه را دید" - نویسنده می تواند از نظر "او" ادامه دهد ، یا از نظر روباه تغییر کند ، یا تغییر کند به هر شخصیت دیگری در داستان.
روایت اول شخص
در یک روایت اول شخص ، نویسنده مستقیماً از طریق یک شخصیت واحد روایت می کند (به عنوان مثال "قبل از اینکه این تاریخچه کوتاه را ادامه دهم ، بگذارید یک مشاهده کلی داشته باشم"). این امر آنچه را که نویسنده از نظر روایت افکار و عواطف شخصیت های دیگر قادر به دستیابی به آن است ، محدود می کند. با این حال ، این می تواند یک نقطه قوت باشد ، زیرا یک نویسنده ماهر داستان قادر خواهد بود از این واقعیت استفاده کند که راوی اول شخص او درک ناقصی از اوضاع و احوال در اطراف خود دارد. بعلاوه ، یک دیدگاه روایت اول شخص می تواند به خواننده این امکان را بدهد تا رابطه نزدیک تری با "قهرمان داستان" (شخصیت اصلی) برقرار کند.
داستانی دائمی و بازگشتهای فوری
در یک روایت مداوم ، وقایع به ترتیب زمانی اتفاق می افتند. این امر می تواند هوای واقع گرایانه ای را به یک داستان کوتاه منتقل کند ، زیرا خواننده پیشرفت شخصیت ها را از ساعت به ساعت یا روز به روز دنبال می کند. گزینه دیگر استفاده از فلاش بک هایی است که خواننده را از پیشرفت خطی یک روایت مداوم خارج می کند ، به طور معمول به زمان گذشته و اغلب به یک محیط کاملاً متفاوت بازمی گردد. با این حال ، از فلش بک باید با احتیاط استفاده شود. به خصوص اگر طولانی شوند ، فلاش بک ها با کشیدن فاصله زیاد خواننده با داستان اصلی داستان ، باعث گیج شدن خواننده می شوند. این امر به ویژه در مورد داستان های کوتاه صادق است ، که اغلب مربوط به تنظیم و حل یک سناریوی خاص است.
چگونه یک داستان قاب بنویسیم
یک داستان قاب ، که در ادبیات به عنوان یک روایت قاب نیز از آن یاد می شود ، در اصل یک داستان در درون یک داستان است. این داستان ها شامل یک راوی در یک محیط است که داستان دیگری را روایت می کند که در زمان و مکان دیگری اتفاق می افتد. در برخی موارد ، مانند "Frankenstein" مری شلی ، روایت های قاب شامل یک داستان در یک داستان در یک داستان است. هنگام نوشتن با یک قاب داستانی ، پیچیدگی دستکاری چندین تنظیمات ، بازه های زمانی و شخصیت ها نیاز به برنامه ریزی دقیق و ساختاری آگاهانه دارد.
هدف را تعیین کنید
ساختار داستان قاب حتی در ساده ترین شکل آن پیچیده تر از یک داستان ساده با یک شروع ، وسط و پایان خطی است. اگر دلیل واضحی در پس ساختار روایی قاب وجود نداشته باشد ، این پیچیدگی سردرگمی بی موردی را به داستان اضافه می کند. با این حال ، در بسیاری از داستان ها ، ساختار روایت قاب برای روایت داستان بسیار حیاتی است. هنگام نوشتن یک روایت قاب ، ابتدا باید دلیل ضروری بودن ساختار را تعیین کنید. به عنوان مثال ، در "فرانکشتاین" ، کسی غیر از رابرت والتون راوی ، برای گفتن داستان در دسترس نیست - شخصیت اصلی ، دکتر فرانکشتاین ، درگذشت و هیولا در قطب شمال ناپدید شد. از طرف دیگر ، مارلو در "قلب تاریکی" جوزف کنراد داستان خودش را تعریف می کند. با این حال ، ساختار قاب فاصله روایی را فراهم می کند ، و به مارلو اجازه می دهد تا در ماجراجویی خود تأمل کند.
انتخاب راوی
انتخاب یک نقطه نظر تنها یکی از جنبه هایی است که باید تعیین کرد که کدام شخصیت باید به عنوان راوی عمل کند. همچنین باید در نظر بگیرید که چگونه حضور راوی در داستان کادر بر داستان اصلی تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، در داستان های قاب که راوی داستان خودش را تعریف می کند ، مانند "قلب تاریکی" ، عنصری از تعلیق وجود ندارد زیرا می دانیم که راوی از ماجراجویی خود جان سالم به در برد. او برای گفتن داستان زندگی کرده است. راویان داستان قاب نیز با توجه به قابلیت اطمینان خود به عنوان داستان نویس نیاز به توجه ویژه دارند. به عنوان مثال ، واضح است که دکتر شلنی فرانکشتاین هیولایی را که ایجاد کرده تحقیر می کند ، بنابراین خواننده cباید دکتر فرانکشتاین راوی غیرقابل اعتمادی قلمداد کرد و هنگامی که داستان هیولای خود را به والتون انتقال می دهد به صحت و سقم او شک می کند.
ساختار مستقل
با توجه به پیچیدگی بیان داستان ها در داستان ها ، لازم است ابتدا هر داستان به طور کامل به طور مستقل ساختار داده شود ، قبل از اینکه آنها را در یک داستان قرار دهید. در غیر این صورت ، جزئیات داستان از بین می رود یا مورد غفلت قرار می گیرد و خواننده را گیج می کند. نوشتن هر روایت به عنوان یک داستان مستقل از خود ، همچنین سوراخ های داستان را آشکار می کند و به شما امکان می دهد چگونگی ساخت و قوس هر داستان ، و همچنین ضربات اضافی داستان را نشان دهید. این تمرین همچنین کمک می کند تا مشخص شود کدام شخصیت و چه زمانی باید هر قسمت از داستان را بیان کند.
تعرفه ها را وارد کنید
از آنجا که ساختار قاب فاصله روایی با وقایع داستان اصلی را فراهم می کند ، راوی در موقعیتی است که می تواند درباره داستان مورد استفاده قرار بگیرد و از آن استفاده کند. این تفسیر می تواند در طول داستان مورد مداخله قرار گیرد ، به راوی اجازه می دهد تا داستان را همانطور که می گوید روشن و تفسیر کند ، نه اینکه تمام تأملات و اخلاقیات را برای پایان ذخیره کند. از میانبرهای راوی ممکن است برای پیش بینی وقایع قریب الوقوع و به روزرسانی خواننده در مورد وقایع رخ داده در داستان قاب استفاده شود. به عنوان مثال ، در "Frankenstein" ، راوی ، والتون ، داستان دکتر Frankenstein را از طریق نامه هایی به خواهرش به اشتراک می گذارد ، که در آن قبل از ادامه داستان اصلی ، او را در مورد روند داستان قاب به روز می کند.
https://is.gd/GM2RrK
https://v.gd/nh0o9W
http://lnkiy.in/jehks
shorturl.at/efyVY
https://cutt.ly/bhmv4U1
https://bit.ly/3ghHiRa
- ۰ ۰
- ۰ نظر